Түнгі диалог (Ақберен Елгезек)

Түнгі диалог

Мен сенен сұрадым: 
Талдар сөйлей ме деп, 
Түн ішінде ырғалып билей ме деп. 
Бұтақтарда сырғадай тербетілген, 
Жапырақтар бір күні сирей ме деп? 

Сен сұрадың: 
Жұлдыздар жылай ма деп, 
Себепсізден-сепебсіз құлай ма деп? 
Ғарыштағы бос қалып ұялары, 
Өлген жұлдыз ешқашан тумай ма деп? 

Мен сұрадым: 
Ақ гүлдер күлмей ме деп, 
Үзілерін қай күні білмей ме деп. 
Көктемеде қуантқан бәйшешектер, 
Күзде бізді ұмытып жүрмей ме деп? 

Сен сұрадың: 
Бұл күндер өтпей ме деп, 
Бұлттай көшіп жыраққа кетпей ме деп. 
Сағыныштың тұманы сейіле ме, 
Мұнарлана құласа беткейге кеп? 

Мен сұрадым: 
Азап пенен шаттықтың арасында, 
Сен мендік мәңгілік боласың ба? 
Түнге қарай осылай ұша бермей, 
Бір күні кеп қолыма қонасың ба? 

Мен сұрадым, өзімнің биігімнен, 
Сен жыладың: «Сүйем ғой! Сүйемін!» деп...