Wiem gdzie to jest | Типичный Эмигрант | Польша | Варшава | Вроцлав |

Byłaś mym pragnieniem,
Stałaś się cierpieniem.
Wszystko jest tak proste,
Tak powinno zostać.

Słowa niepotrzebne,
Im też smutno pewnie.
Słowom naszym biednym,
Lepiej nie mówmy nic.
Uwierz...

Ktoś, może ty a może ja,
Może tylko dola zła,
Chce nam siebie odebrać.
Ktoś ma dziś na nas obcy wzrok,
Naszą prawdę chce nam wziąść,
I wierność (i wierność)...
Ktoś nie wie o nas jeszcze nic,
że nam smutno, że nam wstyd,
choć się nie przyznajemy.
Ktoś, kogo nie znasz ty i ja,
to co zabrał może dać.
Nie wiemy (nie wiemy)...

Teraz mi najtrudniej,
Teraz najokrutniej.
Teraz żal przepływa,
Byłam tak szczęśliwa.

Teraz czas zapomnieć,
Teraz siądź koło mnie.
Szepnij słowo proste,
Powiedz, że wierzysz w nas.
Powiedz...

Ktoś, może ty a może ja,
Może tylko dola zła,
Chce nam siebie odebrać.
Ktoś ma dziś na nas obcy wzrok,
Naszą prawdę chce nam wziąść,
I wierność (i wierność)...
Ktoś nie wie o nas jeszcze nic,
że nam smutno, że nam wstyd,
choć się nie przyznajemy.
Ktoś, kogo nie znasz ty i ja,
to co zabrał może dać.
Nie wiemy (nie wiemy)...

Ktoś...
Siebie odebrać...

Ktoś ma dziś na nas obcy wzrok,
Naszą prawdę chce nam wziąść,
I wierność (i wierność)...

Ktoś nie wie o nas jeszcze nic,
że nam smutno, że nam wstyd,
choć się nie przyznajemy.
Ktoś, kogo nie znasz ty i ja,
to co zabrał może dać.
Nie wiemy (nie wiemy)...

Nie wiemy...

Ktoś...