Өкпелеме жаным

Қуанамын көрген сайын өзіңді,
Жасыра алмай жүректегі сезімді,
Неге екенін кім біледі бірақта,
Айта алмаймын нағыз керек сөзімді.

Қайырмасы:

Жаным сенің жанарыңнан жан жылуын сеземін,
Кірбің көрсең қабағыңнан өз-өзімнен беземін,
Қол ұстасып, сөз байласып, біз екеуміз үзіліп,
Қосып едік, бір аранада, бұл өмірдің өзенін.

Бірге тілеп бағымыздың жануын, 
Бірге іздейік жанымыздың дәруін,
Қиын емес қуантуда адамды,
Одан да оңай өкпелетіп алуың.

Қайырмасы:

Жаным сенің жанарыңнан жан жылуын сеземін,
Кірбің көрсең қабағыңнан өз-өзімнен беземін,
Қол ұстасып, сөз байласып, біз екеуміз үзіліп,
Қосып едік, бір аранада, бұл өмірдің өзенін.

Өкпелемей өткен іске өкінбей, 
Келші бермең көрместей боп бекінбей,
Неге сонша нәзік екен адамдар,
Бір бірінен таныс іздеген жетімдей.

Қайырмасы:

Жаным сенің жанарыңнан жан жылуын сеземін,
Кірбің көрсең қабағыңнан өз-өзімнен беземін,
Қол ұстасып, сөз байласып, біз екеуміз үзіліп,
Қосып едік, бір аранада, бұл өмірдің өзенін.