Ürəyi kar olanın

Ürəyi kar olanın
Gözü kor olaaar
Ürəyi var olanın
Hər işi zar olar
Ürəyimə salan olarsa bu nəğməni
Ürəyinə dolar ahu-zaar
Bir günüm dönüb, aya, ilə həftəyə
Yüz günüm
Səni itirdiyimçün çox üzgünəm,
Bu qərari verməyimdə düzgünəm ... mən.

Sənin əllərində ruhum tapır şəfa,
Yox səndən nə soraq, nə səs, nə səda.
Sənə həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə.
Indi mən tək yalqiz, sən ruhi xəstə

Çiyinlərimdə yükdü, ağırdı gecələrim
Gəzirəm dolaşıram, Bakının küçələrin
O bir xəstə ruhun ağrıyar uçar
Mən bir bağlı qapı itirilmiş açar
Dilim, sözüm, canım bezim
Yolum uzun tufaaaan kəsir
Yaşam mənsiz gülüş yalan
Olan olur keçən keçir

Onun əllərində ruhum tapır şəfa,
Yox ondan nə soraq, nə səs, nə səda.
Ona həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə.
Indi mən tək yalqiz, o ruhi xəstə
Sənin əllərində ruhum tapır şəfa,
Yox səndən nə soraq, nə səs, nə səda.
Sənə həsr olunur hər nəğmə, hər bəstə.
Indi mən tək yalqiz, sən ruhi xəstə