Við fundum nýtt heimili, langt burtu í vestrinu

Langt burtu í vestrinu í djúpum gilum drekah†fuðsins. Gil, sem hýsa líf
milli hárra heima [bad word] þjóðar. Manna sjót er þann veg. Ñnundarfj†rðr. Vítt dreyfir þú þér á fótum
bergjarla ok ert enn ekki hluti af þeim. Eilífar, langar hendr, eilíf, há fj†ll. J†tunheima dolgferð býðr
okkar velkomin. Útlæg frá [bad word] sem [bad word] kyrrir í suðrinu. Við reisum okkr nýjan legver milli
krafta bergsalar banda. Gjalfra fjalfs bolmr hindra mannahamra afl ok halda því frá járninu. Við
byggðum okkar hús en misstum mikið. Fé dó, vatn fraus ok vallbaugr breytist ekki. Tunglranns
gramr litar huga okkar hér eftir. Þat gerðist hratt ok frostið hringsólar tún okkar ok við skelfum úr
kulda ok hungri. Leiðin yfir hríðar setr til Vatnsfjarðar sem var eitt sinn full af lífi er hvít ok ekkert
er í [bad word] hennar. Enginn kemr, enginn hjálpar. Við [bad word] alein milli yfirvofandi hættna bjargs
skj†ldunga ok djúpra bláfoldar skafla kalds dauða. Þungar Ægis dættr handsama lítinn viðarbát ok
koma í veg fyrir dauða fiskanna. Hungr neyðir okkr út á grimman sjóinn, en hvað er í endalausri
nótt bak við svartan [bad word] tjalda harra? Ekkert lifir ok þannig snúa bátarnir tómir aftr til sárísa stranda. Vindrinn rífr burt alla von og frostið nagar. Roða vágs bróðir, b†lvaðr veri þú! Fé deyr ok
menn farast í l†ngum nóttum án morgna. Vatns-Nj†rðr, hvenær kemr hjálp þín? Hafra dróttinn, hvar [bad word] kraftar þínir?