Lifðu með öðrum, með þínum eigin

Njarðar niðjar er mikilvægasti tilgangur lífsins. B†rnin gefa
Glasis glóbarr framtíð, Sifjar svarðfestar gleði. Hvað gefr þekking g†mlum manni ef þat er enginn
til að nema? Hvað fylgir hugsun þegar enginn vill heyra hana? Maðr deyr ok veit ekki að hann tekr
svo mikla visku með sér í dauðann! Við búum í fél†gum, sk†pum okkar eigið ríki ok heimili milli
Ægis aldna ok Belja dolgrs akrar. Faðir minn sigldi með fljóts glóða yfir langa, d†kka blóðughadda.
Mikið hvarf í hvítrar Ránar munni ok margir h†fðu ekki stigið ilkvistum sínum á steinda j†rð þessarar eyju. Hve vitr við í ljósheimi héldum okkr gegnum ættar spilli! Freyja vertu með okkr á
komandi [bad word]  Hliðskjálfar harri gefðu okkr visku. Nú sjá eikinstafir þessa ver†ld gegnum gj†rðir
okkar og goðanna. Sumir dóu, en margir lifa. Ánægðr er ek með þekkingu um [bad word] ok okkr,
sem ek get gefið erfinyti mínum. Hvað væri eiki án þessa? Ek kann að nota rúnstafi, að lesa í skýin,
þekki heimkringlrs ok vindbreytingar, vegi sem ek veit að ek á að taka. Háværir stormar sl†kkva
ekki lítinn eld þegar hann er á [bad word] stað. Lundr er mesta afrek lífs, fljóts glóða skapar framtíð.
Freyja er á okkar hlið.