Eylul Aksami

Mehmet Günsür Eylül Akşamı 
Hiçbir neden yokken, ya da biz bilmezken 
Tepemiz atmış ve konuşmuşuzdur 
Onca neden varken ve tam sırası gelmişken 
Hiçbirşey yapmamış ve susmuşuzdur

Aynı anda aynı sessiz geceye doğru 
Içim sıkılıyor demişizdir 
Aynı sabaha uyanırken kimbilir 
Aynı düşü görmüşüzdür

Olamaz mı ? Olabilir 
Onca yıl, sen burada 
Onca yıl, ben burada 
Yollarımız hiç kesişmemiş 
Bu eylül akşamı dışında

Belki benim kağıt param 
Bir şekilde, döne dolaşa 
Senin cebine girmiştir 
Belki aynı posta kutusuna 
Değişik zamanlarda da olsa

Birkaç mektup atmışızdır 
Ayın karpuz dilimi gibi batışını 
Izlemişizdir deniz kıyısında 
Aynı köşeye oturmuşuzdur Köhne’de 
Belki de birkaç gün arayla 
Olamaz mı ? Olabilir

Onca yıl, sen burada 
Onca yıl, ben burada 
Yollarımız hiç kesişmemiş 
Bu eylül akşamı dışında

Bostancı dolmuş kuyruğunda 
Sen başta ben en sonda 
Oylece beklemişizdir 
Sabah 7:30 vapuruna 
Sen koşa koşa yetişirken 
Ben yürüdüğümden geç kalmışımdır

Aynı anda başka insanlara 
Seni seviyorum demişizdir 
Mutlak güven duygusuyla başımızı 
Başka omuzlara dayamışızdır 
Olamaz mı? Olabilir

Onca yıl, sen burada 
Onca yıl, ben burada 
Yollarımız hiç kesişmemiş 
Bu eylül akşamı dışında