Belle (polska wersja)

Belle
 Jeśli piękno jest, to musi mieszkać w niej
 Ona tańczy tam, a ja z rozkoszy drżę
 Cudowny ptak, gdy płynie tak do nieba bram
 ja już wiem, że w oczach mam piekła dwa
 Mój głodny wzrok pod suknię jej na oślep gna
 I jak mam teraz modlić się do Notre Dame?

 Ten
 Kto pierwszy kamień rzuci w nią - popełni grzech
 I będzie dźwigał swoją winę aż po kres
 Szatanie, daj pogładzić raz jej włosów blask
 Bo obłęd mój na imię ma Esmeralda

 Belle
 Czy w ten piękny kształt sam diabeł wcielił się?
 Tam mój wieczny Bóg, a przy niej myśli me
 Szatańska moc, co w sercu mym na żądzach gra
 Odpycha mnie od nieba bram w stronę zła
 Czy ona wie, że nosi w sobie Ewy grzech?
 I czemu ja tak bardzo, bardzo pragnę jej?

 Nie
 Nie może ta, co tylko chwilą, żartem jest
 Na swoich barkach ludzki krzyż do końca nieść
 O, Notre Dame! Ty pozwól mi otworzyć raz
 Ogrodu drzwi, co imię ma Esmeralda

 Belle
 Tyle piękna w niej, że coś porywa mnie
 Kocham pierwszy raz, czy to możliwe jest?
 Jej każdy ruch, co w myślach mych na zmysłach gra
 suknia jej jak tęcza ma siedem barw
 Ma Dulcyneo, pozwól na niewierny sen
 Niech święte śluby złączą nas po sądny dzień

 Gdzie
 Jest ten mężczyzna, który wzrok odwrócić chce?
 Choćby w słup soli miał się zmienić z winy jej
 O, Fleur-de-Lys, jak cienka nić jest wierność ma
 Dziś zerwę kwiat co imię ma Esmeralda

 Mój głodny wzrok pod suknię jej na oślep gna
 I jak mam teraz modlić się do Notre Dame?