* Этот мир - дом усталости, дом печали.

Къырым меним, тувгъан эвим.
Мамюр багъчалар, гузель дагълар
Ветанымызгъа биз къайтыкъ.
Къара куньлерни биз кечтик.
Къара денъиз далгъалары,
Къою ешиль орманлары.
Ветанымызгъа биз къайтыкъ,
Къара куньлерни биз кечтик.
                                   ПРИПЕВ:
Сюргюнликте бизим эдждатлар -
Иманыны сатмадылар,
Къыйынлыкъкъа даяндылар,
Адетлерни сакъладылар.

Татарлар сюргюн олдылар.
Ачлыкънен къорландылар.
Ёлда олар ялвардылар,
Танърыгъа умют багъладылар.
Эвлятлар агъладылар,
Аналардан айырылдылар.
Чокъ адамлар кечендилер,
Коммеге оларны бермедилер.
                             (ПРИПЕВ)