1.Не выходзь ты, рэчанька, з беражкоў крутых

1.Не выходзь ты, рэчанька, з беражкоў крутых
 Не тапі мне сцежачак, сцежак залатых
 Тут з купальскіх кветачках я вянкі віла
 І пускала рэчанькай, беражком ішла
 Закружыла голаў мне быстрая вада
 Падышоў каханы мой і руку падаў
 Не выходзь ты, рэчанька, з беражкоў крутых
 Не тапі мне сцежачак, сцежак залатых
 Прыпеў:
 Ой, жуда-бяда, ой, як шуміць вада
 А дзе ж буду, дзе ж я карагод вадзіць
 А дзе ж буду, рэчанька мая, любага чакаць, вяночкі віць

 2.Тут гуляла з мілым я да світальных зор
 Ды ў снах аблетала ўвесь зямны прастор
 Ды нядоўга шчасцейка зоркай ззяла мне
 За гарой згубілася ў горкім палыне
 Паляцеў каханы мой ў далёкі свет
 Засталіся сцежачкі незабыўны след
 Не выходзь ты, рэчанька, з беражкоў крутых
 Не тапі мне сцежачак, сцежак залатых
 Прыпеў:
 3. Не выходзь ты, рэчанька, з беражкоў крутых
 Не тапі мне сцежачак, сцежак залатых
 Тут з купальскіх кветачках я вянкі віла
 І пускала рэчанькай, беражком ішла
 Прыпеў: