Успышка зьлева

у грыме - малпа ў навінах
распавядае пра ядзерны грыб.
грып, які высушыў жаночы праліў,
на ртутны слупок пазірае бязвінна.
манерна крывіць умею я душы -
позіркам ціхім машыны пытаю:
«Што - ўсё грыпуеш, „Таёта“ сівая?» -
бензін пажырае й маўчыць крывадушна.

скрыўшы
дзвярыма
сваю
галізну

лялька без сораму палае здароўем,
і я пластык грудзей напаўняю любоўю -
каханню стагоддзі вучыла нас маці:
тыран быў таксама калісьці дзіцём.

БОГ ВЫЙШАЎ З ЦЕНЮ - НА КАЛЕНІ

мозг пазыч мне: мы страты лічым
на палігонах у горадзе светлым,
лежачы нагамі у бок святла -
так паміраю я маляўніча.

БОГ ВЫЙШАЎ З ЦЕНЮ - НА КАЛЕНІ
(добры бог выйшаў з ценю - усе палі на калені)
БОГ ВЫЙШАЎ З ЦЕНЮ - НА КАЛЕНІ

я памятаю: у той час (у той час)
людзі лячылі інсульты хлёркай,
у саркафагах потым ад раку (ад раку)
ратавалісь вільготнай уборкай