Straszny dom

Co za straszny dom
Otulony w mrok
wiatr wieje tak
Że utrudnia krok

Wszystkimi oknami
W przepaść skierowany
zaś wrota wspak
Na przejezdny szlak

Jest tu kto pomóżcie wyjdźcie gość zdrożony
Nikogo tylko cień jakiś przemilknąl w sieniach
Już takim zmęczony sił nie mam do koni
Już sęp nad mą głową lot zniża zacieśnia

W dom ten wchodzisz jak
Pożyczony frak
Towarzystwo tu
Kto nie swój to wróg

Na dzień dobry w pysk
Gość nieproszony
W kącie obraz
Krzywo powieszony

Szła rozmowa od słowa smutna i cudaczna
Ktoś tam pieśni znał jakieś na gitarę chwyty
I złodziej tam był mały - szemrany wirażka
Pokazał pod obrusem że nóż ma ukryty

Kto odpowie mi
jakże to tak
Żyjecie jak ćmy
Ciemny ten barak

Światła nie palicie
Izb nie wietrzyliście
Czy się tutaj wszyscy
Żyć oduczyliście?

Drzwi na oścież u was a dusze zawarte
gdzież tu gospodarz wina wypijemy
Dawno cię nie było my tu tak od zawsze
Ludzi nie pamiętasz my tak tu żyjemy

Trawę co dzień jemy
Na szczawiu wiek będzie
I w duszach kiśniemy
Pryszcze mamy wszędzie

Winem tylko jeszcze
Się pocieszaliśmy
Bijąc się wieszając
Dom ten niszczyliśmy

Toż jam konie zmordował w gonitwie z wilkami
Pokażcie mi kraj gdzie światło w lampach płonie
Pokażcie mi miejsce którego szukałem
Gdzie śpiew niesie nie wycie tam napoję konie

O takich domach
Nie słuchaliśmy
Tylko żyć po ćmach
Przywykaliśmy

Od zarania szept
Znaczy mniejsze zło
W kącie ikon sześć
Zawieszone krzywo

I tak z tego smrodu gdzie koso wiszą obrazy
Wyniosłem się gubiąc drogę gubiąc nawet bat
Gdzie konie niosły byle dalej pełen odrazy
Do ludzi i od ludzi którzy żyją tak

Tyle czasu minęło
tyle rzek upłynęło
Życie tłukło jak psa
i wciąż nie zatłukło mnie

Może i nie było
to jakieś wielkie dzieło
Obrus biały -
oczy cziornyje.