Әсе, әсе (Туйға)

1-се.
Бер кемдәргә бирмәм, ташламамын тиеп
Ҡулдарыма алдым мин һине.
Һин минеке инең, мин һинеке инең,
Был көн ине беҙҙең туй көнө.

Ҡушымта:
Әсе, әсе тейҙәр, беләм ни теләйҙәр,
Осрашалар татлы ирендәр.
Берәү, икәү өсәү, барыһы һуң нисәү,
Эх минуттар, мәңге түгелдәр.

2-се.
Туй күлдәге кейҙең, һин бит аҡҡош тинем,
Иңдәреңә ҡанат ҡуйҙым мин.
Һинең менән генә, үҙ үҙемде ерҙә,
Иң бәхетле итеп тойҙом мин..

3-сө
Зәңгәр күлдә йөрөгән, пар аҡҡоштар кеүек,
Бәхет күлдәрендә йөҙәйек.
Пар ҡоштарҙай һайрап, туй көнөләй һайрап,
Уҙһын ине беҙҙең ғүмерҙәр.