Әсир иттең йөрәгемне

Син барын бу дөньяда белмәгәнмен,
Очраттым юлымда.
Җәйге кичтә кавышты ике йөрәк,
Ай яктысында.
Синең күзләрдә-кояш нурлары,
Җәйнең җылысы.
Салкын көзнең кичләрендә мине
Алар юатсын.

Җәй үтте,калды бары хатирәләр,
Ямьле мизгелләре.
Мин сине әсир итәм, дидең, көлеп,
Чынга ашты сүзләрең.
Синең чәчләреңне сыйпап үбәм,
Назлыйм аларны.
Бергә булырга бөтен теләгем,
Таптым ярымны.

комеш тамчы тама,
козге куктэн янгыр ява.
сине ныграк кочам
жэй жылысы кочагында.
салкыннан качырам,
кайнар хислэр суынмасын.
эсир иттен йорэгемне..