Ostatni Mazur

Jeszcze jeden mazur dzisiaj, 
choć poranek świta. 
Czy pozwoli panna Krysia? 
młody ułan pyta. 

I tak długo błaga. prosi, 
boc to w polskiej ziemi. 
W pierwsza parę ją unosi, 
a sto par za nimi, 

W pierwsza parę ją unosi, 
a sto par za nimi. 

On jej czule szepcze w uszko, 
ostrogami dzwoni, 
w pannie tłucze się serduszko 
i liczko się płoni. 

Cyt serduszko, nie płoń liczka, 
bo ułan niestały, 
o pół mili wre potyczka, 
słychać pierwsze strały. 

O pół mili wre potyczka, 
słychać pierwsze strzały. 

Słychać strzały, glos pobudki, 
dalej na koń, hura! 
Lube dziewczę, porzuć smutki, 
zatańczym mazura. 

Jeszcze jeden krąg dokoła, 
jeden uścisk bratni, 
trąbka budzi, na koń woła, 
mazur to ostatni. 

Trąbka budzi, na koń woła, 
mazur to ostatni. 

Jeszcze jeden mazur dzisiaj, 
choć poranek świta. 
Czy pozwoli panna Krysia? 
młody ułan pyta. 

I tak długo błaga. prosi, 
boc to w polskiej ziemi. 
W pierwsza parę ją unosi, 
a sto par za nimi, 

W pierwsza parę ją unosi, 
a sto par za nimi.