Зьнічкі

Узімку сьнежань прыйдзе
Зьменіць вёсны мае
Fm#
Усьміхнуцца калядныя зоры

У натхненьні маім
Адлюструецца дым
Перальецца ён у цёплыя словы

Узімку сьнежань прыйдзе
Зьменіць весны мае
Ён пакіне свой позірк маўклівы
На замерзшым вакне
А ў маёй галаве
Ператворыць ён думкі ў успаміны

Як сыпалі зьнічкі, плакалі вербы
Ля ручаёў і старых дарог
Як сыпалі зьнічкі, плакалі вербы
І дагаралі дзівосным кастром
Як сыпалі зьнічкі, плакалі вербы,
Іх асыпала лістота дажджом,
Як сыпалі зьнічкі, плакалі вербы
Ля ручаёў і старых дарог,
І старых дарог

Колькі часу прайшло
Ды зьмянілася ўсё
І спляліся ў косы сьцяжыны
Дагарэлі кастры
Вецер скраў туманы
На зямлю ціха леглі сьняжыны
А тых старых дарог
Што падорыў нам Бог
Не знайсьці ў засьнежаным моры
І мінорны матыў
Майго сэрца парыў
Выклікае ўсё тыя ж успаміны