Ак кусым

Арман арман алдамайды, самгап ушып келем саган,
Калай от боп лауламайды, махаббатым мен ансаган,
Мен ансаган колдін нуры, селт еткендей шайкалады,
Коніліннін молдірлігі молт еткенде байкалады!

Аялаган аяулы аппак кусым-ау,
саялаган жанымдай тап-таптысын-ау, арайланган жап-жарык жан шуагымдай,
журегымды сен менын сактап турынсы-ау,

сулулыгы дуниенын сен бар кезде жарасады,
сен баринен бик един кым сенымен таласады,
ак кусым-ау жарык бердын алаулаган аспаныма, 
жулдызымды жагып бердин канаттымды тапканымда.