Пад акупацыяй

Пілося і елася і яшчэ хацелася.
Хацелася так непераадольна.
Хацелася і маглося б,
Калі б толькі ня гэтае “Б”
Калі б ня гэтая сцюжа,
у нутры сябе і навокал
Вясна, як позьняя восень,
Катуе дажджамі што року.
Чаму гэта ўжо мяне ня зьдзіўляе?
Праверкі дакумантаў на вуліцах.
Мянты што у падворку цябе чакаюць,
Каб ты на акцыі ня прысуьнічаў.
Так хочацца лаяцца матам,
Калі авансам за гэта караюць.
І зноў у іх там нейае ствята.
Яны зноўку там нешта адзначаюць.
А мы жывем у сваіх кватэрах,
Шмат павярховых бараках.
Губляя сяброў пражываем,
Чарговый дзень пад акупантам.