Авамга чагаа (С. Есенин оч. А. Бегзин-оол), Мени черле кагба авай (Э. Миж

АВАМГА ЧАГАА

Амыр-кадык чору сен бе, күжүр авай?
А мен база хире шаамче шору чор мен.
Чавыт бичии казанааңга кежээлерде
Чырык хаяа херелденип турар болзун!

Мени сактып дүвүрээниң чажырар дээш,
Менээреп-ле калган дижип бижиирлер-дир.
Элбер-самдар шыва тонуң кедип алган
Ээтпек черден бараан харап турар дээр-дир.

Имир дүжүп кежээлээрге болганчок-ла
Ийлеп-саргаан сеткилиңге күжүр оглуң
Өршээл билбес дошкун шошка кестик-биле
Өржүдүпкен ышкаш кыннып келир дээр-дир.

Ажырбас оң, күжүр авай! Оожурга.
Аймап дүүрээн сеткилиңниң чыргазы-дыр.
Арагачы адым-сураам өткен-даа бол,
Авам көрбейн таанда кайын өлү бээр мен.

Шаандагы дег эрге-чассыг чаңым читпээн,
Чаңгыс күзел мени кагбайн, хөлзедип чор.
Шыдаттынмас когаралдан хоргастанып, 
Чавыт бичии бажыңымга четкен болза.

Часкаар чайын садывыска чечек-чимис
Саглаңайнып четчип турда чана бээр мен.
Даңгаар эртен кылын уйгу үезинде
Таалап удаан оглуң мени оттурбас сен.

Чогуп-бүтпээн күзел-соруум сорунзалаан
Шолук сеткил өшкен одаан чүшкүрбейн көр,
Эмин эртир эрте чаштан ишти-хөңнүм
Эгиттинмес хоозурлга алыскан-дыр.

Барган чүве бажы-биле баар ыйнаан,
База катап тейлээринге өөретпейн көр.
Соккан чүрээм, чөленгиижим, идегелим,
Солаңгылыг чырык хаяам сен сен, аай.

Сураг барган оглуң мени бараадап-ла,
Суглуг карааң чажын төкпейн оожурга.
Элбер-самдар шыва тонуң кедип алгаш,
Ээтпек черден мени харап, түревейн көр.

«Мени чер-ле кагба, авай» © Эдуард Мижит 

Авай, авай, күжүр авай, дыңнап көрем, 
Аарышкылыг, берге-даа бол, дыңнап көрем, 
Анаа эвес салымымны бодап келгеш, 
Ам бо хүнде сеткилимни илереттим. 

Күжүр авай, чединместиң салым-чолун 
Күскү хаттың соогу ышкаш, көрүп чор сен 
Чуртталганның шуурганы авам сени 
Чууй шааптар чазып-ла чор, улдап-ла чор, күжүр авай! 

Авай, авай, урууң мени дыңнап көрем, 
Амдыызында бичии-дыр мен, ынчалза-даа 
Өйү кээрге, өзүп кээр мен, ынчан харын 
Өөрүшкүнү авам сеңээ көргүзер мен. 

Ынчан харын эрткен өйнү сактып, сактып 
Ыглажып-даа, каттыржып-даа оргай-ла бис, 
Чүг-ле харын бергелерге дүжүп бербейн, 
Чүткүлүңнү чидирбейн көр, күжүр авай. 

Чүг-ле харын чуртталгавыс кокпазынга 
Чүү-даа болза, чүгле чүрээң өжүрбейн көр, 
Ам-даа кызып чүгле чуртта, чуртта, авай. 
Аас-кежик өөвүске черле келир! 

Чүгле харын карааң чажын чодуп каавыт, 
Чүгле харын мени черле кагба, авай! 
Бүргег хүннер черле эртер, чуртталгавыс, 
Бүде бээр деп бүзүрелиң салба, авай!