Daha üzümdə təbəssüm yaranmır

Daha üzümdə təbəssüm yaranmır
Hər dəfə şəkillərini sığallayanda
Daha pəncəmizdə günəş oyanmır
Sən məni garanlığda tənhə buraxandan.
Qoy ağrıları səma gizlətsin
Yanağımdan axan göz yaşı, yağış əritsin.
Dirilsin ölmüş arzuların ruhu,
Mən daha istəmirəm hiss edim qorxu.
Sakitlik çağır məni özünə qonağ
Bütün suallardan uzaq əbədi olaq
Eşq, mən laiq deyiləm sənə.
Vaxtsız alışan məhəbbət, vaxtsız sönər.
Qaytar xoşbəxtliyimi geri.
Hər şey düşündüyün tək asan deyil
Mənə ümid ver, qayıdacam de.
Sən olmayan dünyada mənə yox yer.
Getmə səbəbsiz, qoyma məni sənsiz.
Qanadsız quş tək səmada çarəsiz.
Məndən icazəsiz arayır səni gözlər,
Əlimdə deyil sənə garşı olan hisslər...

Öp əllərimi, öp gözlərimi,
Öp sənə olan mənim hisslərimi

Hiss edəndə əlini yaranar həvəs,
Çırpınar ürəyim oyanar nəfəs.
Zamanın dəqiqəsi dayanır tələs
Dağılsın sevgimizi həbs edən qəfəs.
Məni yaşadır məhz göy üzərindən
Qara buludları yox edən sevgin.
Məni yaşadır, mən doğuluram həyata
Səni sevdiyim üçün yenidən hər gün.
(Eşqimə şahid küçələr)
Ayaq izlərimizi silən dəli ləpələr
Və illərlə gözlədiyim bircə sözün
Məni ağrı dünyasından sevincə köçürər.
Ola bilmirəm hisslərimə hakim
Sən qəlbimdə məskunlaşan əbədi sakin.
Axı xoşbəxtliyin bu qədər yaxın olduğu an
Niyə əllərin əlimi buraxır,
Qayıt!
Sonu bilinməyən yol bitsin,
Yuxularımda yoxluğun izi itsin
Yaxinlaş, öp gözlərimnən
Söylə ki
"Mənimsən".

Öp əllərimi, öp gözlərimi,
Öp sənə olan mənim hisslərimi