Panno Wojenko

Nikt się żołnierzem nie rodzi
Choć niejeden żołnierzem umiera
Wczoraj jeszcze zwykły przechodzień
Jutro kwiaty na grób bohatera...

Panno wojenko, bardzo to nieładnie
Róże czerwone dawać jak popadnie
Hej, panno wojenko, czemu na mundurze
Chętnie przypinasz purpurowe róże!

Często na wojnie przychodzi
Młode życie położyć w ofierze
Choć żołnierzem nikt się nie rodzi
To niejeden umiera żołnierzem...

Oj, panno wojenko, co żeś za dziewczyna!
Róże czerwone chłopcom swym przypinasz
Hej, panno wojenko, rzuć czerwone kwiaty
Zacznij rozdawać lilie i bławaty 

Солдатом никто не родится,
но много кто умер солдатом.
И вроде обычные лица –
средь павших героев ребята.

Эй, пани Война, да разве так пристало –
алые розы дарить кому попало?
Эй, пани Война, к чему тебе это –
метить мундиры багряным цветом (пурпурными розами)?

А завтра, быть может, случится
жизнь молодую отдать нам...
Солдатом никто не родится,
зато умирает солдатом.

Эй, пани Война, ну что ты за девчонка!
Алые розы – наши похоронки.
Эй, пани Война, брось ты это дело,
подари ребятам ты ромашек белых (лилии и голубые шелка)...