Dusza Powstańca

Myśmy straż trzymali od świtu do zmierzchu 
Całe życie w służbie matczynemu sercu 
Matka nasza to ta żyzna ziemia ojców 
Która w świat wydała tych walecznych chłopców 
Lecz ta ziemia to nie tylko łąki, lasy 
To nie tylko tłum i nieznajome masy 
To pocałunek ukochanej twej dziewoi 
To ustronie, które serca rany koi 

I ruszyliśmy do boju, dumni powstańcy w obronie naszych rodzin i ziem 
Nasze chorągwie wysoko w górze, rozkaz "atakować, nie cofać się" 
Choć zaborcy siły przeważały i śmierć pisana była nam 
Każdy słyszał ojcowizny wołanie - "Przyszłe pokolenie w mej obronie stanie" 

Przy ogniu każdy wspominał ziemię swoją 
Każdy gotów był dziś umrzeć jej broniąc 
Czy było to górskich szczytów królestwo 
Czy złocistych pól i lasów braterstwo 
Ktoś zostawił nadmorskie miasteczka 
Na kogoś czeka leśnych jezior toń odwieczna 
każdy w ziemi tej serce swe pochował 
I jej wspomnienie na wieczność w duszy zachował 

I ruszyliśmy do boju, dumni powstańcy w obronie naszych rodzin i ziem 
Nasze chorągwie wysoko w górze, rozkaz "atakować, nie cofać się" 
Choć zaborcy siły przeważały i śmierć pisana była nam 
Każdy słyszał ojcowizny wołanie - "Przyszłe pokolenie w mej obronie stanie" 

Nie płaczcie panny, nie płaczcie za nami 
Obowiązek wypełnić musimy 
Może wrócimy tu wraz z wiosną 
Piękną wiosną dla tej krainy... 

Będziem was czekać, dzielni wojacy 
Choć serca młode rwą się z tęsknoty 
Lecz jeśli nawet zginiecie w boju 
Wywalczcie dla nas, tę Wiosnę straconą.

Душа повстанца

Мы стражу держали от рассвета до заката,
Всю жизнь в  службе материнскому сердцу,
Мать наша это та плодородная земля отцов,
Которая  выдала на свет этих доблестных хлопцов,
Но та земля это не только луга, леса,
Это не только толпа и незнакомые массы,
Это поцелуй возлюбленной твоей девушки,
Это укромное местечко, которое сердца раны заживляет

И двинулись мы в бой, гордые повстанцы в защиту наших семей и земель,
Наши хоругви высоко вверху, приказ: "Атаковать, не отступать!"
Хоть захватнические силы перевешивали и смерть писана была нам,
Каждый слышал отчизны зов: "Будущее поколение в моей защите станет"

Возле огня  каждый вспоминал землю свою,
Каждый готов был сегодня умереть, её обороняя,
Было ли это горных вершин королевство,
Или золотистых полей и  лесов братство.
Кто-то оставил приморские городки,
Кого-то ждет лесных озер пучина извечная,
И каждый в земле той своё сердце оставил, 
И  о ней воспоминание на вечность в душе сохранил.

И двинулись мы в бой, гордые повстанцы в защиту наших семей и земель,
Наши знамена высоко вверху, приказ: "Атаковать, не отступать!"
Хоть захватнические силы перевешивали и смерть писана была нам,
Каждый слышал отчизны зов: "Будущее поколение в моей защите станет"

Не плачьте, девушки, не плачьте по нам,
Долг выполнить мы должны,
Может вернемся сюда враз с весною,
Прекрасной весной для этой страны…

Мы будем вас ждать, отважные воины,
Хоть сердца молодые разрываются от тоски,
Но если даже погибните в бою,
Отвоюйте для нас эту Весну утраченную

Перевод: Miła Plater oraz Leonid Balakin