I Agapi Pou Pai

о том,что любовь никогда не исчезает бесследно

Η νύχτα και τ’αστέρια παίρνουνε φωτιά
μα εμένα η ψυχούλα μου κρυώνει
σηκώνεται μια δίνη στον ορίζοντα
θα είναι της αγάπης μας η σκόνη

Το πρώτο πρώτο γέλιο σου να’ρχότανε
στα χείλη μου για λίγο να γελούσε
εκείνη η στιγμή που σ’ ερωτεύτηκα
στο σώμα μου για πάντα θα διαρκούσε

Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
πως τελειώνουν δυό άνθρωποι μόνοι;
Δεν μπορεί όλα αυτά
που μετράμε αγκαλιά
σε μια ώρα να γίνονται σκόνη

Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
δεν μπορεί, δεν μπορεί
κάτι μένει
Με ότι μένει λοιπόν
πάνω στο παρελθόν
σ’αγαπώ, σ’αγαπώ
κολλημένη, κολλημένη

Θα πάρει ο αέρας τα κομμάτια μας
τους δυο μας θα σκορπίσει ως το φεγγάρι
θα λιώσει το φεγγάρι από τη θλίψη μας
κι ενά κενό τη θέση του θα πάρει

Η αγάπη που πάει
πως σκορπίζει, πως σπάει
πως τελειώνουν δυό άνθρωποι &