Лавагуйн тхерк

Սարերում  բացվել են կակաչները,
Սարերում  հրդեհ է իսկական,
Լավագույն տղերքը հեռանում են,
Որ երբեք, երբեք էլ ետ չգան,
Լավագույն տղերքը հեռանում են,
Որ երբեք, երբեք էլ ետ չգան:

Երբ նորից բացվեն գարնան դռները,
Ու ծոցվոր հարսները մայրանան,
Կհիշվեն հավերժ այն անունները,
Տղերքի, որոնք արդեն չկան,
Կհիշվեն հավերժ այն անունները,
Տղերքի, որոնք արդեն չկան:

Այդ արյունն է ձեր, կռվող տղաներ,
Իր < կարմիր > գույնով սարերը ներկել,
Դուք, որ կյանքը ձեր մեզ տվիք նվեր,
Որ սարերը մեր չմնան անտեր,
Որ սարերը մեր չմնան անտեր:

Ես գիտեմ, և սա է իսկությունը`
Ձեր երդումը գինն էր ձեր արյան,
Նոր ծնվածների արիությունը
Կոփվելու է ձեզ հետ անպայման,
Նոր ծնվածների արիությունը
Կոփվելու է ձեզ հետ անպայման

Այդ արյունն է ձեր, կռվ