Bieszczady

Tu w dolinach wstaje mgłą wilgotny dzień 
 Szczyty ogniem płoną, stoki kryje cień 
 Mokre rosą trawy wypatrują dnia 
 Ciepłe, które pierwszy promień słońca da. 
 Cicho potok gada, gwarzy pośród skał 
 O tym deszczu co z chmury trochę wody dał 
 Świerki zapatrzone w horyzontu kres 
 Głowy pragną wysoko, jak najwyżej wznieść 
 Tęczą kwiatów barwny połoniny łan 
 Słońcem wypełniony jagodowy dzban 
 Pachnie świeżym sianem pokos pysznych traw 
 Owiec dzwoneczkami cisza niebu gra 
 Cicho potok gada... 
 Serenadom świerszczy, kaskadami gwiazd 
 Noc w zadumie kroczy, w mroku ścieląc płaszcz 
 Wielkim wozem księżyc rusza na swój szlak 
 Pozłocistym sierpem gasi lampy dnia 
 Cicho potok gada...