Сиро ерг арачин

ՍԻՐՈ ԵՐԳ

Փռվել էր շուրջը գարուն,
Եվ նազում էր կեչին,
Գարնան արևն էր բուրում
Մեր համբույրն առաջին:
Զեփյուռն էր խաղում թփերում,
Վարսերդ մեղմիկ գուրգուրում,
Կրկնում էր երգիս հետ շարունակ`
"Իմ անուշ, իմ միակ":

Քեզնով եմ ես միայն ապրում ու շնչում,
Իմ շուրթերից անունն է քո միշտ հնչում,
Դու իմ սիրո արև, իմ բերկրանք,
Իմ անուշ, իմ միակ:

Արդեն օրեր են անցել,
Միշտ ինձ հետ ես անգին,
Բայց մենք դեռ չենք մոռացել
Այն գարունն ու այգին:

Գնում ենք այնտեղ միասին
Հիշում մեր համբույրն առաջին,
Կրկնում ենք մի ծանոթ եղանակ.
"Իմ անուշ, իմ միակ":

Քեզնով եմ ես միայն ապրում ու շնչում...