Auringon kuoleman syntyäkseen

Auringon kuoleman syntyäkseen
Uusi maailma tarvitsee
Vain pisaran vettä kylmyyteen
Käsillä juoksemaan ihmisten

Hiljainen järvi kauas kantaa
Säveltä maiseman pysähtyneen
Lehtikään ei katseen alla liiku
Kylmyys yksin ui pinnan alla

Ja ruumis kaipaa vettä
Se huutaa vapautta
Ei sitä täältä löydy
Ei hetkeen mistään

Kuka eksyneelle tien näyttää
Kun aika kulkee vain loppuaan kohti

Varjojen virta
Kuolemaa kuljettaa
Maa on harmaa
Sydän poissa taas

Tie haarautunut on jossain harhaan
Tässä lumi peittää merkit askelten
Vain värit vaihtuvat katseen alla
Kylmyys yksin yksinäisen rauhoittaa

Ja ruumis kaipaa vettä
Se huutaa vapautta
Vieraassa kaupungissa
Etsien kauneutta

On kaikki pian vailla tarkoitusta
Taivas luonut jo katseensa pois
Askel tuskaan, askel vapauteen
Jos tänne jään, en täältä löydä mitään

Vain varjot kulkevat tästä
Seuraavat toisiaan
Eivät odota ketään

Edessäni näen vuorten sortuvan
Silti hetkeksi nyt jään
Kun tunnen tulvan nousevan

Taittaa kohtalon tahtoisin
Valon nähdä ja kääntyä takaisin

Aina aurinko nousee jossain
Kuiskaa ja tielle osoittaa
Ei enää meri sateena piiskaa
Tuskin siihen havahtuisin

Yksin tuhannen joukossa
Aina jossain muualla
Juuret maasta riistetyt
Kerran elävät, kerran kuolevat

Taittaa kohtalon tahtoisin
Valon nähdä ja kääntyä takaisin
Siksi hetkeksi nyt jään
Kun tunnen tulvan nousevan

Varjojen virta
Kuolemaa kuljettaa
Maa on harmaa
Sydän poissa taas

On kaikki pian vailla tarkoitusta
Taivas luonut jo katseensa pois
Askel tuskaan, askel vapauteen
Jos tänne jään, en täältä löydä mitään

Рожденный Из Льда / Река Теней"
Со смертью солнца
Рождается новый мир
И в стуже капля воды 
Сбегает на руку человека 
Мелодия спокойного пейзажа 
Уносит далеко к озерам тихим 
И листья недвижими пред глазами
Лишь стужа под кромкой плывет 
Мое тело жаждет воды
Оно к свободе взывает 
Что где-то, но не здесь
Сюда из ниоткуда 
Кто укажет путь заблудшему
Если время движется к концу? 
По реке теней 
Смерть проплывает 
Серая земля
Моего сердца нет 
Где-то заблудшая дорога разветвилась 
Снег покрыл следы, идущие отсюда
Лишь меняются цвета перед глазами
Лишь в стуже покой одинокий нашел 
Мое тело жаждет воды
Оно к свободе взывает 
В чужом городе 
Вечно ищу красоту 
Скоро все смысл потеряет 
Небеса уж закрыли глаза
Шаг к страданию, шаг к свободе
Оставаться ль мне здесь, где я ничего не найду? 
Здесь только тени проходят
Одна за другой
Они не ждут никого 
Я вижу, предо мной рассыпаются горы
Хоть пока я стою неподвижно
Я чувствую, как разливаются воды 
Обмануть бы судьбу –
Увидеть свет и вернуться 
Где-то всегда встает солнце
Шепотом показывает путь
Больше дождь из моря не идет 
Пробудило ль бы это меня? 
Один средь тысячи людей
Всегда где-то еще
Корни вырываны из земли 
Которым жить и умереть дано 
Обмануть бы судьбу –
Увидеть свет и вернуться 
Так пока я стою неподвижно
Я чувствую, как разливаются воды 
По реке теней 
Смерть проплывает 
Серая земля
Моего сердца нет 
Скоро все смысл потеряет 
Небеса уж закрыли глаза
Шаг к страданию, шаг к свободе
Оставаться ль мне здесь, где я ничего не найду?