Dziewięćdziesieciu siedmiu konfederatów w Pakości. Pieśń dziadowska oraz

Gdy ksiądz wyszedł do kościoła w Pakości, zacnym mieście,
Wszyscy staliśmy w Kościele, a marszałek na przedzie.

Gdy zaczęto gorzkie żale, pewien szlachcic przyszedł też
I powiada: Moskwa jedzie! a marszałek mówi: łżesz.

Gdy czytano, jak w Ogrojcu Jezus lśnił krwawym potem,
Wszyscyśmy pozasypiali, warta spała pod płotem.

kiedy się Podniesienie uroczyście zaczęło,
Zupełnie niepostrzeżenie 1000 Moskwy przybyło.

Gdyśmy Ojcze nasz śpiewali, wpadł nieprzyjaciel wściekły,
my z klasztora do bagien zaraz uciekaliśmy.

gdy ksiądz komunię dawał i modlił się cudownie,
Wszyscyśmy się potopili co do jednego na dnie.

Był to marzec dziewiętnasty, w Pakości, w Poście Wielkim,
W roku tysiąc siedemsetnym sześćdziesiątym dziewiątym.
Bagienny taniec tychże

Złota Wolność i Twój Krzyż
Śród gromu trąb
Dotąd nas dźwigały wzwyż,
Dziś grążą w głąb.
 Dookoła woda, dookoła
 Drogi, lasy pola połać goła,
 Błota, Noteć, topiel niby smoła
  I mokry dąb.

Piekło czeka nas czy Raj,
Czy inny kres?
Teraz nam odpowiedź daj,
Jeżeliś Jest.
 Dookoła woda, dookoła,
 Drogi, lasy pola połać goła,
 Błota, Noteć, topiel niby smoła
  I mokry mech.

Czarna ziemia, szary łan
I siwy dym.
Jestem z Tobą, mówi Pan,
Jam Ojcem Twym!
 Dookoła sama moja wola,
 Drogi, wierzby, goła połać pola,
 Błota, Noteć, topiel i topola
 I szelest trzcin.

Teraz odrzuć płacz i szloch,
Czas nadszedł ów
Aby się zamienić w proch
I ożyć znów.
 Dookoła niebo i anioły,
 Jezus, Maria, Józef, Apostoły,
 I Miłosiernego Płaszcza poły
 I Święty Duch.