Күрәсем килгән иде ( Шәмсия Җиһангирова сүзләре, Ганс Сәйфуллин көе)

Минем сине, мине сине                        
Күрәсем килгән иде.                         
Хәлең ничек, хәлең ничек,             
Диясем килгән иде.                           
Күзләреңне, күзләреңне
Үбәсем килгән иде.                                                                 
Онытмадым, онытмадым                                                                 
Диясем килгән иде.                          
      Минем сине, минем сине                                                  
      Күрәсем килгән иде.                                                        
      Сөймәгәнеңне белсәм дә,                                            
      Сөясем килгән иде.                                                            
      Күзләреңне, күзләреңне                                                       
      Үбәсем килгән иде,                                                             
      Син дә моңлы, син дә моңлы,                                           
      Диясем килгән иде.                                                               
Минем сине, минем сине                                                        
Күрәсем килгән иде.                                                                  
Ярат мине, ярат мине,                                                                 
Диясем килгән иде.                                                                
Күзләреңне, күзләреңне                                                          
Үбәсем килгән иде, 
Миндә син бар, синдә мин бар
Диясем килгән иде. 
Күзләреңне, күзләреңне                                                          
Үбәсем килгән иде, 
Син дә моңлы, син дә моңлы,                                           
Диясем килгән иде.                                                                                                                                
Онытмадым, онытмадым                                                                 
Диясем килгән иде.