Кеттiң алыс

Кенеттен жасқа толды көздерім, 
Бұл неліктен, өзімде сезбедім.
Кеудемді тұншықтырып өз демім, 
Айтылмай, қала берді сөздерім. 
Алыстап барасың көз алдымда, 
Сеземін мен, сезіміңнің сөнгенін. 
Еріксіз қоштастым қимай сені, 
Жылатып жүрегімді ...
Сен мұңсыз пәк жүрегің, 
Жаулап алып кеудемнің , 
Жанымды енді неліктен, 
Жараладың білмедім.

Қайырмасы:

Кеттің бе алыс ...
Мені мұңға батырып, сырыңды жасырып, 
Барасың асығып, жаным қайда, 
Талай таңды атырып, мойныма асылып,
Бірге өткен тәтті түндерім қайда?
Сезімімді тасырып, жаныңа шақырып,
Келсеңші оралып, жаным қайта
Өміріме сән құрып, болар ек мәңгілік,
Әлде оны жүрегің қаламай ма?!

Осымен бәрі де аяқталды, 
Жылжымайды, өмір сағаттары
Түнертіп көңілімнің аспанын,
Сезіміңнің, қайтейін адасқанын.
Махаббатым жанды азаптады,
Алмасады, әр күннің парақтары.
Жүрегім мұздап жаурап барады, 
Бақытым жырақтады
Сен мұңсыз пәк жүрегің, 
Жаулап алып кеудемнің , 
Жанымды енді неліктен, 
Жараладың білмедім.