Meres Eones

Και να που έγινε εκείνο που φοβόμουνα
Όταν τις πρώτες ώρες πάγωνα και ίδρωνα
Όταν χωρίς εσένα αγάπη μου κοιμόμουνα
Και πώς να συνηθίσω αυτόν τον χωρισμό

Και να που ο χρόνος δε σε πήρε από μένα
Απ' το μυαλό μου την ψυχή θα ήταν ψέμα
Τώρα γελάω όπου βρεθώ απελπισμένα
Μόνο και μόνο για να σου το πουν εσένα

Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
Ίδια τα καλοκαίρια και οι χειμώνες
Που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
Φοβάμαι, δε θα αντέξω, θα λυγίσω
Δε παν να λένε όλοι για ζώες και θαύματα
Για μένα τώρα είναι δύσκολα τα πράγματα

Πόσο μου λείπει, να 'ξερες, η αγκαλιά σου
Το κάθε βλέμμα σου, το κάθε άγκιγμά σου
Και βασανίζομαι μες στις φαντασιώσεις
Όσο κι αν ξέρω πως σημάδι δεν θα δώσεις

Οι μέρες τώρα μοιάζουνε αιώνες
Ίδια τα καλοκαίρια και οι χειμώνες
Που μόνη δεν μπορώ εγώ να ζήσω
Φοβάμαι, δε θα αντέξω, θα λυγί&