Dunya Senin Dunya Menim

Dünya senin, 
Dünya menim 
Dünya heç kimin... 

Bir taleyin oyununda cütlenmiş zerik, 
Yüz il qoşa atılsaq da qoşa düşmerik. 
Bir zerrenin işığına milyonlar şerik, 
Dünya senin, 
Dünya menim, 
Dünya heç kimin... 

Çevresinden çıxsa eger sevda fırfıran, 
Bir ümidin eteyinden tutub da fırlan. 
Eşidersen: pıçıldayır yıxılan, duran; 
Dünya senin, 
Dünya menim, 
Dünya heç kimin... 

Bu get-geller bazarına devedi dünya , 
Bu ömür-gün naxışında hevedi dünya. 
Ebediye qeh-qeh çeker ebedi dünya, 
Dünya senin, 
Dünya menim, 
Dünya heç kimin... 

Ayaq saxla, dövrene bax öteri bele, 
Min illerdir Araz bele, Hekeri bele, 
Axşamların, şeherlerin tekeri bele, 
Dünya senin, 
Dünya menim, 
Dünya heç kimin... 

Gülünclere gülünc gelen bu ada güldüm, 
Yüyenine her el yeten bu ata güldüm. 
Men özümle oynadığım şahmata güldüm... 
Dünya senin, 
Dünya menim, 
Dünya heç kimin... 
__________________
Deniz ozu ucun dalgalanir, cope ise ele gelir ki, deniz onun ucun dalgalanir...