Sofdu Unga Astin Min

Sofðu unga ástin mín.
Úti regnið grætur.
Mamma geymir gullin þín,
gamla leggi og völuskrín.
Við skulum ekki vaka um dimmar nætur.

Það er margt sem myrkrið veit
minn er hugur þungur.
Oft ég svarta sandinn leit,
svíða grænan engireit.
Í jöklinum hljóða dauðadjúpar sprungur.

Sofðu lengi, sofðu rótt,
seint mun best að vakna.
Mæðan kenna mun þér fljótt,
meðan hallar degi skjótt
að mennirnir elska, missa, gráta og sakna.
*********************
Sleep, my young love.
Outside the rain is weeping.
Mama is watching over your treasure,
An old bone and a round case.
We should not stay awake through dim nights.

There is much that darkness knows,
My mind is heavy.
Often I saw black sand
Burning the green meadow.
In the glacier cracks are rumbling deep as death.

Sleep for a long time, sleep quietly,
It is best to wake up late.
Sorrow will teach you soon,
while the day is quickly decaying,
That men love, lose, cry and mourn.