Түнгі Ақтөбе

Жоғалды барлығы
Уақытша көрінер
Жалғанды өмірдін ап-анық бөлімі
Сен жүрсін жалғанда бекерге түнеліп
Ойларға көніліп
Жастары төгіліп 
Не таптын істей бер
Менсіз күн коріп 
Қайдасын білесін
Кімге көніл бөліп 
Әлде калдынба 
Іштей көнілін
Іштей өліп
ПЕРЕХОД
Жүрсін бе жаурап ақ қалада 
Үніліп қарап ақ қараға
Уақытын келер
Умытқын келер
ПРИПЕВ
Түнгі Ақтөбе қаласы
Сен жалғыз кетіп барасын 
Демінді терен аласын
Түсінбей өмір бағасын
Іштей өртеніп жанасын
Сезімін қарасын 
Мен аспанда қарашы

Көз алдымда ауысып жатыр мезгіл
Ойларым мүлде езді
Күн ай жыл жоғалуда лезде
Мен уақыттын жылдамдығын сездім
Ой жарылды, көніл тарылды
Шығып барады ес 
Ол мен үшін мүлде бейтаныс сезім 
Жүрсемде 20 жыл аспаннын астын кезіп
Мені алға алсан оқпара
Дәл казір менін жүрегімде құлып қара
Оны ашалсан аш сен жұлып қара
Үлгер ертен ол тұрып калады
Жок біз бірге енді ұша алмаймыз
Біздін сынып қалғандай қанатымыз
Жок біз бір жолға түсе алмаймыз
Біз мүлде бөлек екі турлі жаратылыспыз
ПЕРЕХОД
Жүрсін бе жаурап ақ қалада 
Үніліп қарап ақ қараға
Уақытын келер
Умытқын келер
ПРИПЕВ
Түнгі Ақтөбе қаласы
Сен жалғыз кетіп барасын 
Демінді терен аласын
Түсінбей өмір бағасын
Іштей өртеніп жанасын
Сезімін қарасын 
Мен аспанда қарашы