Gecələr mənə dikilən o gözlərə

Gecələr mənə dikilən o gözlərə hey baxıram
Açılan sabah yazılır bu sözlərə ki, heç də yanmıram, heç utanmıram

Çıx günəş, qurut bu yanağıma yaş toxunur
Ürəyim yanır, bilirəm yenə də

Onu görənə, onu sevənə min əziyyət var
Dəli kimiyəm, yenə düşürəm yollarına
Axı bilirəm, onu sevirəm bir həqiqət var
Yenə gedirəm mənə açılan qollarına

Göz bəbəklərinin də gecələr kimi qapqara olduğunu,
Ay işığının pəncərədə yatmağını nə qədər çox sevdiyini,
Sənsizliyin və səssizliyin necə çətin olduğunu sən hardan biləsən axı?