Синсез утте гомерем

Синсез үтте гомерем

Кулларыма алып аккош каурыйларын
Су буйларын урап әйләнәм.
Дөнья моңга чумган,
Аңа ниләр булган?
Нигә сагыш калган җәйләрдән?

Әле гомер озын, кайчан да бер
Очрашырбыз диеп йөрдем.
Әй, сызлый ла күңел,
Әй, әрни лә йөрәк,
Синсез үткән икән гомерем.

Кулларыма алып аккош каурыйларын
Тагын чумам моңсу уйларга.
Кинәт-кинәт өзелеп,
Бер-бер артлы тезелеп
Яфраклар коела юлларга.