УЛЫМ,туган конен белэн сине...

Көзнең бер матур көнендә
Дөньяга аваз салдың,
Ходаем тормыш юлыңда
Сине озатып барсын.

Кушымта:
Таң йолдызым Ниязым
Газиз улым син минем,
Сөйкемле һэм акыллы
Зирәк балам кадерле.

Балачак хыялларың да
Тормышта чынга ашсын,
Язмышыңа хан булырдай
Изге гомерләр язсын.

Кушымта:

Сине барлык кешеләр дә
Яратып хөрмәт итсен,
Гомер агышың улкаем
Бәхеттә йозеп үтсен

Кушымта: