Әгәр дә син бу яңгырда яныма килсәң

Әгәр дә син бу яңгырда яныма килсәң,
Яшенне дә, ялганын да курмәм, ишетмәм.
Әгәр көтсәң ышанып мине бүген дә,
Димәк, безнең сөю гомергә.

Иртәдән үк яңгыр ява,
Болыт белән тулы hава.
Биеп тора кебек түбәгә.
Тели микән әллә болыт,
Төнгә кадәр кунак булып,
Күрешүне безнең өзәргә.

Әгәр дә син бу яңгырда яныма килсәң,
Яшенне дә, ялганын да курмәм, ишетмәм.
Әгәр көтсәң ышанып мине бүген дә,
Димәк, безнең сөю гомергә.

Яшеннәр дә артта кала,
Мин дә очам сиңа таба.
Иңнэремдә канат пар сыман.
Тамчылар бии урамда,
Горләвекләр шаулап ага,
Ә мин юлда сиңа ашкынам.

Әгәр дә син бу яңгырда яныма килсәң,
Яшенне дә, ялганын да курмәм, ишетмәм.
Әгәр көтсәң ышанып мине бүген дә,
Димәк, безнең сөю гомергә.

Болыт кермәс безнең арага,
Күңелдә бит якты язлар.
Яшеннәр уйнасын hавада,
Алар безне куркытмаслар.

Әгәр дә син бу яңгырда яныма килсәң,
Яшенне дә, ялганын да курмәм, ишетмәм.
Әгәр көтсәң ышанып мине бүген дә,
Димәк, безнең сөю гомергә.