Ostrość na nieskończoność

Nie zamierzam Cię truć 
pigułkami ze słów 
nie potrafię uchronić od smutku, 
moralności mi brak 
pogubiłem się sam 
chciałbym tylko 
nadzieję ocalić od zła, 

Zaniemogły ze strachu 
zagoniły się w szaleństwie 
myśli złożone 
marzenia bezsenne 
lekko pozacierały się 
granice między dobrem a złem 
w każdą stronę 
rozbiegły się znaki jak psy 

W kolejnej odsłonie 
skurwiłem się znojnie lecz 
dzięki tobie nie wszystko skończone ja 
widzę ostrość na nieskończoność i to 
nieskończoność nabiera ostrości 

Znam 
drogi wiodące do dna 
mosty rzucone na wiatr 
światło walczące o blask 
kształty bez formy i żal 

Znam 
drogi wiodące do dna 
mosty rzucone na wiatr 
światło walczące o blask 
kształty bez formy i 

Znam 
drogi wiodące do dna 
mosty rzucone na wiatr 
światło walczące o blask 
kształty bez formy i 

ten pomiędzy wszystkim to ja 
powinienem wybrać lecz jak 
każdy dzień daje znak 
że zatrzymał się czas 
draży myśli to 
wściekłość i wrzask 
ona wzbiera we snach 
ona chwyta mnie w locie i 
powstrzymuje czyny my 
zaplątani w niemoc znów 
nie wypełniliśmy się 
nie wypełniliśmy się dniem 
nie wypełniliśmy się dniem